Living Places to pilotażowy koncept zaprezentowany w Kopenhadze. Składa się z 7 elementów – 5 pawilonów i 2 domów stworzony jako propozycja zdrowej architektury.
Projekt ma na celu wykazanie, że możliwe jest osiągnięcie 3 razy niższej emisji dwutlenku węgla niż w przeciętnym duńskim domu jednorodzinnym na przystępnym i osiągalnym poziomie. Living Places został zainicjowany przez grupę Velux, Effekt i Artelia. Wizją tego przedsięwzięcia jest objęcie przewodnictwa w branży budowlanej i pokazanie, w jaki sposób ponowne definiowanie budownictwa może pomóc w rozwiązaniu niektórych globalnych wyzwań klimatycznych. Koncepcja opiera się na pięciu kluczowych zasadach: domy powinny być zdrowe, przystępne cenowo, proste, współdzielone w czasie i osiągalne. Branża budowlana, popyt i architekci odgrywają kluczową rolę w zmniejszaniu śladu węglowego, biorąc pod uwagę fakt, że branża budowlana odpowiada za 34% globalnego zużycia energii i 37% globalnej emisji CO2.
Plac budowy Living Places Copenhagen. Zdjęcie © EFFEKT
Harpa Birgisdottir, doktor i profesor w AAU BUILD, twierdzi, że obecnie dostępne są niezbędne materiały i technologie, aby zmniejszyć globalną emisję CO2 o około połowę w porównaniu do obecnego poziomu. "Sektor budowlany dopiero zaczyna przyglądać się wpływowi materiałów wykorzystywanych w budownictwie na klimat. Istnieje ogromny potencjał w stosowaniu materiałów, które zmniejszają obciążenie klimatu, a którego jeszcze w pełni nie zbadaliśmy. Nasze przestrzenie życiowe również wymagają materiałów, które są produkowane w sposób zrównoważony. Kluczowe znaczenie ma zapewnienie, że materiały, których używamy, są pozyskiwane w sposób odpowiedzialny, z naciskiem na zrównoważone metody produkcji. Budowanie w sposób zrównoważony oznacza również nieużywanie niepotrzebnych i zbyt wielu materiałów, a także elastyczne rozwiązania dla przyszłych funkcji. Istnieje rozwiązanie, ale nie możemy pominąć znaczenia skromności. Musimy używać mniej materiałów".
Living Places w Kopenhadze. Zdjęcie © Adam Monk
Ocena cyklu życia
W ramach projektu Living Places przeprowadzono pełną ocenę cyklu życia. Oznacza to, że każdy materiał, projekt i technika budowlana zostały dokładnie przeanalizowane i zmapowane pod kątem emisji CO2 w porównaniu z typowym duńskim gospodarstwem domowym.
Po obliczeniu scenariuszy, partnerstwo stworzyło koncepcję Living Places, która może być zbudowana jako dom jednorodzinny, emitujący tylko 3,8 kg CO2 eq/m2/rok z weryfikacją strony trzeciej przez AAU BUILD – Instytut Budownictwa . Wynik ten jest ponad 3 razy niższy niż wymagania nowych duńskich przepisów budowlanych na 2023 r. - maksymalnie 12 kg CO2 / m2 / rok (wartość graniczna nie dotyczy domów jednorodzinnych). Wszystkie nowe konstrukcje o powierzchni przekraczającej 1000 m2 są ograniczone do maksymalnej emisji 12 kg ekwiwalentu CO2 na m2 rocznie, a od 2025 r. podobne limity emisji będą stosowane do wszystkich nowych konstrukcji, niezależnie od ich wielkości. Aby zmniejszyć emisję CO2, projekt zastępuje ciężkie materiały budowlane, takie jak beton i cegły, materiałami biogenicznymi, tj. drewnem.
Sufit: sklejka sosnowa. Zdjęcie © Adam Monk
Skromność w wykorzystaniu materiałów i materiały biogeniczne jako klucz do obniżenia emisji CO2
Domy (w pełni funkcjonalne) przedstawione w projekcie Living Places Copenhagen są zbudowane na szkielecie drewnianym z naturalną wentylacją grawitacyjną i drewnianymi oknami. Sufit wykonano ze sklejki sosnowej, a ściany z gipsu włóknistego.
Ściana - gips włóknisty. Zdjęcie © EFFEKT
Według Harpy Birgisdottir niewiele uwagi poświęca się wpływowi materiałów na środowisko, koncentrując się na kosztach. Pierwszym krokiem, jaki powinniśmy podjąć, jest nadanie priorytetu optymalizacji materiałów, unikanie niepotrzebnego nadmiaru i zapewnienie, że używamy tylko odpowiedniej ilości. W ten sposób możemy znacznie zmniejszyć nasz ślad węglowy i przejść w kierunku bardziej zrównoważonego podejścia do architektury i budownictwa.
"Opowiadanie się za wykorzystaniem wyłącznie materiałów pochodzenia biologicznego może wydawać się proste, ale to, co naprawdę chcę podkreślić, to fakt, że optymalizacja zużycia materiałów powinna być naszym głównym zmartwieniem".
Drewniana konstrukcja nośna. Zdjęcie © EFFEKT
Living Places: wnioski
Analiza podkreśla ogromny potencjał obniżenia emisji CO2 poprzez zbadanie geometrii, optymalizację materiałów i włączenie materiałów biogenicznych, a także zrozumienie różnic między różnymi materiałami i optymalizację rynku.
Pojawia się kluczowe pytanie: Czy wśród budowniczych pojawi się zapotrzebowanie na zrównoważony rozwój i czy architekci wykażą chęć nauczenia się, jak wykorzystywać dostępne narzędzia do optymalizacji?
Identyfikując bariery, wyłaniają się dwie istotne przeszkody. Po pierwsze, klienci, architekci, inżynierowie, konsultanci, przedsiębiorcy itp. muszą domagać się zrównoważonych budynków. Po drugie, wiedza działa jako bariera, ponieważ złożoność procesów może być bardzo trudna w aspekcie wdrożeniowym.
Przekład tekstu: Klaus Hybler